Έχω μάθει να μην προτρέχω και να μην κρίνω βιαστικά. Έτσι λοιπόν άφησα λίγο καιρό για να δω πως θα κινηθεί ο καινούριος πολιτικός ή κομματικός ή κινηματικός (κατά την κ. Μπακογιάννη) συνδυασμός. Παρακολούθησα την ιδρυτική διακήρυξη σε απευθείας μετάδοση και πήρα μια ιδέα από τις προγραμματικές δηλώσεις.
Ακούσαμε διάφορα φιλελεύθερα κλισέ. Αξιοκρατία, χαμηλή φορολογία, μείωση δημόσιου τομέα, αλλαγές εργασιακών σχέσεων, ευρωπαϊκός προσανατολισμός, ισότητα. Η κ. Μπακογιάννη ακολουθεί πιστά το ελληνικό μοντέλο πολιτικής. Καθαρά προσωποκεντρικό κόμμα, με παραβολισμούς στο σήμα και με θέσεις που χτυπάνε κατευθείαν στους κεντρώους ψηφοφόρους. Κάναν το ίδιο εγχείρημα, προσπαθώντας να επωφεληθούν τον ίδιο χώρο τόσο ο Αντώνης Σαμαράς με την Πολιτική Άνοιξη, ο Στέφανος Μάνος αλλά και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος με λίγες διαφορές στις θέσεις τους και στη φιλοσοφία των κομμάτων τους. Όλοι απέτυχαν έχοντας διανύσει είτε μικρή είτε μεγάλη χρονική πορεία. Αναμφισβήτητα βέβαια η πιο πετυχημένη κίνηση ήταν η Πολιτική Άνοιξη, που κι αυτή όμως είχε φθίνουσα πορεία.
Η κ. Μπακογιάννη προσπάθησε να φανεί πως είναι κάτι νέο, κάτι καινούριο. Εμφανίστηκε σαν να μην υπήρχε στη πολιτική σκηνή τόσα χρόνια. Και πράγματι, αν δεν την ξέραμε θα ήταν πιο πιστευτή. Όμως η κ. Μπακογιάννη έχει διατελέσει υπουργός της χειρότερης κυβέρνησης που έχει περάσει από την μεταπολίτευση κι έπειτα, ανήκει σε πολιτικό τζάκι το οποίο ζει από το Δημόσιο και μέχρι τώρα οι θέσεις τις δεν φάνηκαν να συνάδουν με τις πράξεις της.
Έχω ένα κακό συνήθειο. Να διαβάζω τα βιογραφικά των υποψηφίων και των βουλευτών. Οι περισσότεροι διατυμπανίζουν το κομματικό τους παρελθόν, την αφοσίωση τους στο κόμμα και γενικά λίγοι αναφέρουν τι δουλειά έχουν κάνει και αν πράγματι έχουν κάνει. Στο κόμμα της κ. Μπακογιάννη περίμενα κάτι νέο, όπως η συγκεκριμένη άφησε να εννοηθεί. Κι όμως ο εκπρόσωπος τύπου της Δημοκρατικής Συμμαχίας είναι ο κύριος Γιάννης Οικονόμου. Όπως αναφέρει το επίσημο βιογραφικό που υπάρχει και στην ιστοσελίδα (http://www.dimsim.gr/31_1/ekprosopos.html):
Από το Νοέμβριο του 2006 έως και το 2009 ήταν Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Τις περιόδους 1995 -1998 και 1998 – 2001 διετέλεσε Γραμματέας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ αντίστοιχα, ενώ όλη αυτή την περίοδο συμμετείχε στη Κ.Ε. της ΝΔ.
Σύμφωνα με την διακήρυξη: 7. Δίνουμε τη μάχη εναντίον της διαφθοράς, της αδιαφάνειας και των πελατειακών σχέσεων και εξαρτήσεων. Πρόκειται για νοσηρά φαινόμενα που υποσκάπτουν τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας. Είμαστε ήδη σε διαρκή ρήξη με τα οργανωμένα συμφέροντα που κρατούν τη χώρα μας καθηλωμένη και στάσιμη. Δεσμευόμαστε να αναμετρηθούμε με τη διαφθορά, όχι στο πεδίο της συνθηματολογίας και της ακατάσχετης «ηθικολογίας», αλλά στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής, πλήττοντας καίρια την «πρώτη ύλη» της, που είναι η αδιαφάνεια, η γραφειοκρατία και η κρατικοδίαιτη ανάπτυξη. Πιστεύουμε ότι η απόλυτη διαφάνεια είναι προϋπόθεση της παραγωγικότητας, της αποτελεσματικότητας και του υγιούς ανταγωνισμού. (Πηγή: http://www.dimsim.gr/3_1/diakhruksh.html).
Προφανώς ο κύριος Οικονόμου δεν μπήκε στη Κυβέρνηση εκείνη την περίοδο επειδή ήταν ο πιο άξιος, αλλά επειδή είχε κομματικό παρελθόν στην Νέα Δημοκρατία καθώς ο Γενικός Γραμματέας επιλέγεται από τον αρμόδιο Υπουργό. Δυστυχώς εκείνη την περίοδο οι τιμές αυξήθηκαν και το καθαρό εισόδημα της μέσης οικογένειας μειώθηκε.
Θα πρέπει να καταλάβουν ότι η Κολυμπήθρα του Σιλωάμ δεν μπορεί να ξεπλύνει όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος. Ιδίως όταν αυτές οι αμαρτίες επαναλαμβάνονται.