Αλλάζω λίγο το ύφος μου σήμερα, αλλά πραγματικά χτες το βράδυ είδα κάτι που με έκανε να νιώσω κάπως. Έχω μία τάση να κοιτάζω ανά τακτά χρονικά διαστήματα το fan page του Slap στο facebook και διαπίστωσα με ιδιαίτερη χαρά πως φτάσαμε αισίως τους 800 fans, ένας αριθμός ικανοποιητικός για ένα μικρό ακόμα site και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη προώθηση!
Τέλος πάντων, το θέμα μου δεν είναι αυτό! Βλέποντας αυτό, είπα ας δω ποιος είναι ο lucky 800 και έτσι άνοιξα το προφίλ του τελευταίου στη λίστα. Ανοίγοντας το προφίλ του νέου φίλου, πέφτω επάνω σε μία από τις πιο συγκλονιστικές φωτογραφίες που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Τα συναισθήματα μου εκείνη την ώρα δεν περιγράφονται, και αμέσως ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ με όσους περισσότερους μπορούσα.
Γι’ αυτό και άμεσα έστειλα ένα μήνυμα στον φίλο ζητώντας του την άδεια να σηκώσω την φωτογραφία αυτή σε άρθρο μου, αντιγράφοντας ακριβώς και αυτά που έγραφε στην περιγραφή της. Με μεγάλη χαρά, μετά από 5 – 10 λεπτά έλαβα απάντηση πως μου δίνεται η άδεια και έτσι μπορείτε και εσείς να δείτε για το τι ακριβώς μιλάω!
Πράγματι, θα πρέπει σαν άνθρωποι να ήμαστε περισσότεροι ευγνώμονες για αυτά που έχουμε και όπως λέει και ο φίλος, «δεν πρέπει να θεωρούμε την τύχη αυτή δεδομένη».
Δείτε και σκεφτείτε!
Η φωτογραφία είναι η βραβευμένη με βραβείο Πούλιτζερ το 1994 η οποία τραβήχτηκε στο Σουδάν στη διάρκεια του λοιμού. Η φωτογραφία απεικονίζει ένα παιδί που χτυπήθηκε από την πείνα το οποίο σέρνεται προς μια βάση σίτισης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που βρισκόταν ένα χιλιόμετρο μακριά.
Το όρνιο περιμένει να πεθάνει το παιδί ώστε να το φάει. Η εικόνα αυτή σοκάρισε όλο τον κόσμο. Κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε το παιδί, περιλαμβανομένου και του φωτογράφου ο οποίος έφυγε αμέσως μετά την λήψη της φωτογραφίας.
Τρεις μήνες αργότερα αυτοκτόνησε λόγω κατάθλιψης…
Τα ακόλουθα βρέθηκαν στο ημερολόγιό του:
Θεέ μου, Προσεύχομαι να προστατεύσεις αυτό το μικρό αγόρι να το οδηγήσεις και να το απαλλάξεις από την δυστυχία του. Προσεύχομαι όλοι μας να είμαστε περισσότερο ευαίσθητοι προς τον κόσμο γύρω μας και να μην τυφλωνόμαστε από την δική μας εγωιστική φύση και συμφέροντα.)
Ελπίζω αυτή η φωτογραφία να λειτουργεί πάντοτε σαν υπενθύμιση σε όλους μας για το πόσο τυχεροί είμαστε και ότι ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε την τύχη αυτή δεδομένη.
Γιάννη σε ευχαριστώ,
MasterSlapper
Ότι πιο συγκλονιστικό έχω δεί και διαβάσει στη ζωή μου…
Με έκανε να σκεφτώ ότι οι “προνομιούχοι” άνθρωποι όπως εσείς και εγώ, συνειδητά εθελοτυφλούν γιατί δεν μπορούν να αντέξουν την πραγματικότητα…Όπως ο φωτογράφος της συγκεκριμένης φωτογραφίας…
Γιάννη σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας…
THN FWTOGRAFIA THN EXW DEI KAI STO PALELTHON…KAI ONTWS AISTHANTHKA AKRIVWS OPWS OLOI ESEIS…EINAI KRIMA…EINAI POLY KRIMA NA XANOUN THN ZWH ANTHRWPOI APO PEINA KAI DIPSA EIDIKA STIS MERES MAS….SE VAZEI SE POLLES SKEPSEIS MIA TETOIA EIKONA..ALLA THA HTAN AKOMH PIO SPOUDAIO AN EVAZE ”THN KARDIA SAS STHN PRIZA”KAI KANATE TIS SKEPSEIS SAS PRAXEIS….VOHTHEISTE AYTA TA PAIDIA NA GNWRISOUN TO AYRIO…NA DOUN OTI H ZWH EINAI OMORFH…VOHTHEISTE TA…YPARXOUN PARA POLLES ORGANWSEIS POU EXOUN DHMIOURGHTHEI GIA FILANTHRWPIA…OLOI FOVOUNTAI THN PITHANOTHTA TA XRHMATA TOUS NA MHN PHGAINOUN EKEI KAI DEN TO TOLMOUN…EGW THA SAS ELEGA….OTI AKOMA KAI 99%NA MHN PHGAINOUN..AXIZEI GI’AYTO TO 1%NA TO EPIXEIRHSETE…AN 1 % TA LEFTA FTANOUN STO PROORISMO TOUS,THA EXETE SWSEI ENA PAIDAKI APO TON THANATO…KAI MALISTA ENA ARGO KAI EPWDYNO THANATO…VLEPETE THN FWTO….. AS GINOUN EPITELOUS TA LOGIA -PRAXEIS…..
Pingback: «H παραδοχή της απραξίας μας είναι το πρώτο μεγάλο βήμα» | Slap