Η Κική Δημουλά είναι Ελληνίδα ποιήτρια, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Ποίησης.
Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζει. Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση.
Τιμήθηκε το 1972 με το Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου, το 1989 με το Α Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης. Η Association Capitale Européenne des Littératures την βράβευσε, τον Μάρτιο του 2010, με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας στο πλαίσιο της πέμπτης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Λογοτεχνίας. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα βουλγαρικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά.
Συλλογές – Κείμενα
- Ποιήματα 1952
- Έρεβος 1956, Στιγμή 1990
- Ερήμην Δίφρος 1958, Στιγμή 1900
- Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989
- Το λίγο του κόσμου 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1900
- Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989
- Χαίρε Ποτέ, Στιγμή 1988
- Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994
- Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998
- Ποιήματα ( Συγκεντρωτική έκδοση ), Ίκαρος 1998
- Ήχος Απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001
- Ο Φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004 (Ομιλία κατά την τελετή αναγόρευσής της ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών)
- Εκτός σχεδίου, Ίκαρος 2005 (πεζά κείμενα)
- Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος 2005
- Συνάντηση Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος 2007 (Ανθολογία με ζωγραφικά σχόλια του Γιάννη Ψυχοπαίδη)
- Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007
- Τα εύρετρα, Ίκαρος 2010
Polli Logotexnia Kateuthinsis 3is Lukeiou lemeeeee…
Mas efage tin psuxi i Kikitsa!